Barınamıyoruz.
Nitelikli beslenemiyoruz.
Derslerimize ve sınavlarımıza zamanında ulaşamıyoruz.
Psikolojik desteğe erişemiyoruz.
Her gün eksiliyoruz.
Fakat biz sadece yaşamak değil, insanca yaşamak istiyoruz!
ODTÜ öğrencileri olarak senelerdir okulumuzdaki problemlerle baş etmek için mücadeleler veriyoruz. İnsanca koşullarda barınamıyoruz. Öğrenci bütçesine uygun, sağlıklı yemeklere erişemiyoruz. Dakikalarca, dolu geleceğini bile bile ring bekliyoruz. Kampüste yaşamak için değil, hayatta kalmak için âdeta savaşıyoruz. Bu savaşımız ya cevapsız kalıyor ya da tehdit içeren, hakkı için mücadele edenlere karşı kışkırtıcı nitelikte olan e-postalarla karşılık buluyor. Bu e-postalara örnek verecek olursak:
“…toplantı veya gösteri yürüyüşleri düzenleyen veya yönetenlerle bunların hareketlerine katılanların, fiil daha ağır bir cezayı gerektiren ayrı bir suç teşkil etmediği takdirde bir yıl altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılacağının hüküm altına alındığı saptandı. (…) ODTÜ Rektörlük Binası önünde basın açıklaması, stant kurma, bildiri dağıtma, çadır kurma, şenlik yapma, oturma ve sair eylemlerin yasak ve suç kapsamında olduğu, (…) söz konusu davranışları sergile yenlerin, mevzuat çerçevesinde, adli ve idari işlemlere konu olması hususu uygun görüldü.” (1 Eylül 2023 tarihli e-posta)
“…2019 yılında Üniversitemize kazandırılacak yeni yurtları, kamuoyumuzu yanlış yönlendirmeler ve algılarla engelleyen, ve bu suretle Üniversitemizde eğitim-öğretim hayatlarına yeni başlayan öğrencilerimizin kampüste barınma olanaklarına mani olan malum kişileri, meslek odalarını, mezun derneklerini, yayın organlarını ve siyasileri bir kez daha kınıyor; o gün bu yurtların yapılmasına itiraz eden ve öğrencilerimizin eğitim hayatlarında büyük mağduriyetler yaşamasına sebep olan tüm bu sorumluları yurtlarımıza yerleştirilemeyen öğrencilerimiz, aileleri ve kamuoyumuz önünde hesap vermeye davet ediyoruz.” (17 Kasım 2023 tarihli e-posta)
Her ne kadar bu ve bunun gibi e-postalar ile durdurulmaya çalışsak da ODTÜ bileşenleri olarak insanca yaşama taleplerimizi dile getiren bir imza kampanyası yürüttük. Bu kampanya kapsamında topladığımız dilekçeleri vermek için 22 Kasım Çarşamba günü Fizik önünden Rektörlük’e yürüdük. Rektörlük’e verilen dilekçeler, herkesin ortak olarak buluştuğu dört talebi içeriyordu: nitelikli barınma, nitelikli beslenme, artırılmış ring seferleri ve nitelikli psikolojik destek. Bahsettiğim 4 maddeyi daha detaylı bir şekilde açmak ve açıklamak isterim.
ODTÜ Yurtlar Müdürlüğüne bağlı yurt sayılarının artırılması ve hâlihazırda bulunan yurtların koşullarının iyileştirilmesi:
Özellikle geçtiğimiz 2 yıldır ciddi bir barınma kriziyle karşı karşıyayız. Bu sene yurtlara başvuranların %60’ından fazlası açıkta kaldı. Güncel olarak kadın yurtlarında boş yer kalmaması sebebiyle, kadın yurt başvuru listesi tıkanmış durumda. Mevcut yurt sayısı, her sene artan öğrenci sayısına yetmiyor. Var olan yurtlarda ise genel hijyen koşullarından bahsetmek imkansız. Yurtlarda ısınma ve tesisatla ilgili altyapı problemleri çözülmüyor. Odalarda tahtakuruları gibi böcekler cirit atıyor. Odalara koyulan ek yataklarla kontenjan artırılıp öğrencilerin yaşam alanları kısıtlanıyor. Kalacak başka yerleri olmayan öğrenciler ise böylesine kötü koşullar altında barınmaya mecbur bırakılıyor. En ufak bir başkaldırıda ise öğrenciler umursanmıyor veya Kavaklık Direnişi sayesinde yapılması engellenen KYK yurdu bahane edilerek hesap vermeye çağırılıyor. Bu problemlerin çözümü; Kavaklık’a KYK yurdu yapılması değil, ODTÜ’ye bağlı yurt sayılarının artırılıp mevcut yurt koşullarının iyileştirilmesidir.
7 gün 3 öğün sağlıklı ve kaliteli yemeğin sunulması:
Talebimizi dile getirirken yemekhanenin mevcut durumunu ele almamız gerekiyor: haftanın yalnızca 5 günü iki öğün yemek sunuluyor. Çiğ ve içinden taş çıkan yemekler. Çorbalar sulandırılıyor, yemekler ıslak ve kirli tabldotlarda veriliyor. Her geçen gün daha da kalitesizleşen bu yemeklere de 1 yılda %150 zam yapılıyor. Yemekhane dışında yemek yiyebileceğimiz yerler, kantinler ve diğer işletmeler ise karşılayabileceğimizden çok daha pahalı. Bu sebeple, yemekhanenin kalitesiz yemeklerine mecbur bırakılıyoruz. İsteğimiz çok basit: Uzun sıralar beklemeden 7 gün 3 öğün makul fiyatlara yemekhane yemeği.
Ring sefer sayılarının 10 dakikada bir olacak şekilde düzenlenmesi:
Okulumuzda yıllardır süregelen ve Rektörlük tarafından çözümüne yanaşılmayan bir ring problemi var. Gerekli sıklıkta gelmeyen ringler yüzünden derslerimize ve sınavlarımıza geç kalıyoruz. Diyelim ki ringi bekledik ve bindik. Bizi karşılayan tablo ise şu: Daha ilk duraktan ağzına kadar dolan bir ring ve otomatik kapıya sıkışma, taciz edilme gibi tehlikelerle karşı karşıya olan ringin içindeki öğrenciler. Haklı sebeplerle ringe binmek istemeyenler ve binemeyen öğrenciler ise otostop çekiyorlar. Ring seferlerinin sıklaştırılması, bu problemin tek çözümüdür.
Alanında uzman kadrolarla psikolojik desteğin verilmesi:
Her geçen gün ekonomik kriz çok daha keskin bir hâle gelip can yakmaya devam ediyor. Krizin yükü ise öğrencilerin omuzlarına yükleniyor. Aydınlık beyinler, kendilerine bu ülkede bir gelecek çizemiyorlar. Kaygılarımız ve korkularımız, bizleri çok etkiliyor; bununla kalmayıp sıra arkadaşlarımızı bizden ayırıyor. Öğrenci intiharları artmaya devam ediyor. Psikolojik destek almak istediğimizde ise bizi devlet hastanelerindeki niteliksiz tedaviler ve özel hastanelerdeki fahiş fiyatlar karşılıyor. Kampüste yararlanabileceğimiz mediko ise ihtiyaçlarımız karşısında yetersiz kalıyor. Yeterli sayıda ve nitelikli, uzman psikolog ve psikiyatristler bulunmuyor. Bu sebeple alanında uzman psikolog ve psikiyatrist istiyoruz.
Mücadelesini verdiklerimiz istek değil, ihtiyaç. Hem de en temel ihtiyaçlarımız! Bu ihtiyaçlar ne gerçekleştirilmesi zor olan ne de “Bütçe yok.” şeklinde bir cevapla reddedilecek talepler. Aslına bakılırsa başta Teknokent döner sermayesi başta olmak üzere, kantinler, özel işletmeler, yemekhane gibi birçok kaynaktan gelen kârlardan oluşan bütçe; kampüste oraya buraya çiçek ekmek, çeşmeler ve çim amfiler yapmak için kullanılıyor. Yeri gelmişken bir gerçeği hatırlatayım: Çim Amfi Projesi’ne ayrılan bütçe 10 milyon TL. ChatGPT’ye göre, 10 milyon TL’ye; bir yurt yapmak, yılda 400’den fazla öğrenciye 2000 TL burs vermek ve yemekhane ücretini 10 TL yapmak mümkündü.
Yaptığımız ortak basın açıklamasında belirttiğimiz gibi: “Bu taleplerimiz, bir arkadaşımızın daha aramızdan eksilmemesi içindir! Bu taleplerimiz; çaresizliğe sürüklenen, geçinemeyen arkadaşlarımız için insanca yaşayabilmenin talepleridir! Bu taleplerimiz, ölümler üzerine kurulu bu düzen karşısında yaşam mücadelemizdir! Sadece yaşamanın değil, insanca yaşamanın talepleridir!”
Okula KYK yaptırmaya çalışan, yapılması öğrenci direnişiyle engellenince öğrencileri adeta cezalandırıp yurtsuz bırakan bir Rektörlük mevzubahis. Bu Rektörlük; kampüse polis sokup öğrencilerinin dövülmesine neden oluyor. Sonrasında da bu duruma çok üzüldüğüne dair e-posta atıyor. Hapis cezası tehdidiyle ifade özgürlüğümüzü gasp ediyor. hak arayan bizlere karşı kamuoyunu kışkırtmaya çalışan bir Rektörlük var karşımızda. Aynı Rektörlük, dilekçelerin verilmesinin üzerinden 1 ay geçmesine rağmen hâlâ cevapsız kalmayı tercih ediyor. Taleplerimiz yanıtsız kalırken öğrenciler yurtsuzluğa, niteliksiz yemeklere ve gelmeyen ringlere muhtaç bırakılıyor. Yanıt aradığımızda ise baskılarla, tehditlerle bizi susturmaya çalışan bir atanmış Rektörlük var. Halbuki okulun kültürünü benimsemiş, öğrenci profilini iyi tanımış, seçimle başa gelen, hak edilmiş bir Rektörlük olması senaryosunda bahsettiğim zulümlerle karşılaşma olasılığı oldukça düşüktür.
Tüm bu baskılara, susturma çabalarına rağmen dimdik karşınızdayız. Bizi içinde boğmaya çalıştığınız çirkin, sevimsiz karanlıklara; özgürlükle yanan, rengarenk ışıklar olarak geliyoruz!
Editörler: Cansu Sezen Erpolat, Ceren Deniz
