İnsanlar gözlerindeki korkuyla, içindeki tükenmişliğin verdiği acıyla bir kurtarıcı bulduğunu sanıp ışık yoksunu günlerine ışık getireceğini sandığı bu kurtarıcıyı kendi yollarına alıyorlar. Asıl önemli olanın kendi kalplerine bakmak ve kendi içlerindeki benlikleriyle kendi yolunu bulup kendi kurallarını koyabilmek olduğunu fark edemiyorlar. Belki bu insanların içinde var olanın karanlığı çoktur. Bu yüzden bu var olanı olmaktan korktukları için kendi kurtarıcılarını yaratıyorlardır. Belki bu insanların aydınlığı çoktur ve içinde bulunduğu yaşantıdan dolayı bunu dışarı çıkartmaktan korkuyorlardır. İşte bu insanlar korkularını yenip kendi aydınlığını veya karanlığını yaşadığında ışığı olmayan günlerine kendi benliğinin ateşini tutabilecek ve ne olursa olsun sonunda kendi yolunun hâkimi olarak huzura varabilecek. Tabi bilinmez, yollarının sonu huzura varmayabilir ama kendi yolunda, kendi benliğinle ve kendi ışığında yürümek içindeki aitlik hislere ulaşmasını sağlayacak. Bu nedenle kendiniz olmaktan korkmayın. Suni kurtarıcılar yaratmayın. Kurtarıcı kavramı bazen tanrısal, bazen ait olduğunuzu düşündüğünüz sevgiliniz, bazen ait olduğunu düşündüğünüz topluluk, bazen kendinizi adadığınız ideolojiler olabilir. Kendinize sorun: Benim kurtarıcılarım onlar mı yoksa ben miyim? Kendinizi bulduğunuzda ideolojinizi de sevgilinizi de tanrınızı da bulabileceksiniz. Korkaklıktan kurtulup içinizdekilerle yüzleşirseniz eğer, başkasının ışığında kaybolmayı bırakıp kendi ışığınızı bulacaksınız.
Gerçek Kurtarıcıyı Aramak
Korkaklıktan kurtulup içinizdekilerle yüzleşirseniz eğer, başkasının ışığında kaybolmayı bırakıp kendi ışığınızı bulacaksınız.