Üstümden geçen martılar kadar
Tutsaksın ciğerimde
Ve bir akşamüstü geçen vapurun dalgaları kadar
Kalıcısın aklımda
Bir çiçek değildin sen
Dikenlerin vardı
Korkaktın
Kopardım bütün çiçekleri
Lalelerin üstüne işedim
Kırları yaktım
Bitmedi efkarım
Bozkırları yarattım
Bir son lazım değildi
Yarıda bıraktım…
Belki biraz
Bırakıldım…
Anlam yükledim her şeyine
Aşırı yüklenmeden
Yandı şartellerim
Trafolarım patladı
Seni de yakmamak için
Herkesi yaraladım
Yine de
Hiç
Umursayamadım